İstanbul Muhtarlar Federasyonu Başkan Aykurt Nuhoğlu’nu Ziyaret Ettiler.
"Kadıköy bir aşk hikâyesi benim için"
Geçenlerde bir gün Gazete Kadıköy’ün ofisine neşeli ve enerjik bir kadın ziyaretçi uğradı. Heyecanla kendini anlatmaya koyuldu kırık Türkçesiyle. Adı Damarys Canes. Türkiye’deki yani kimlikteki ismiyle Türkan Şahin. O Kübalı bir sanatçı ve Kadıköy’de etkinlikler düzenliyor. Bunları da Kadıköy halkına duyurulmasına vesile olmamızı rica ediyordu. Biz de onun bu ricasını karşılıksız bırakmadık, etkinlikleri gerçekleştirdiği Yoğurtçu Parkı karşısındaki Tasarım Parkı mekânında ziyaret ettik ve hikâyesini sizin için dinledik…
(Gökçe Uygun)
“Küba’da doğdum büyüdüm. Siyaset bilimi eğitimi aldım. Bir süre mesleğimi yaptım, üniversitede ders verdim. 9 yıldır da Türkiye’de yaşıyorum. Evliyim. Küba kökenli kızım var, İstanbul Üniversitesi’nde okuyor.”
Tamam ama hikayeyi 9 yıl öncesine sararsak, neden gelmiş Türkiye’ye? Soruyorum, Damarys yerel bir ifadeyle ‘Kader’ diye yanıtlıyor ve devam ediyor:
“Müzik yapmak için gelmiştim ülkenize. O zamanlar Latin dansları şimdikinden daha popülerdi hatta. Türkiye’nin pek çok yerinde grubumla solist olarak Küba şarkıları söyledim insanlarınıza.”
Damarys Canes, demek ki iş için gelip kalmış. İtiraz ediyor, âşık olduğunu söylüyor heyecanla. “İstanbul’a mı? Yoksa eşinize mi?" diye üsteliyorum, ikisine de olduğunu söylüyor. İşin içinde aşk da olunca buraya yerleşmemesi düşünülemez olmuş. Türkiye’de bir sihir olduğuna ve biraz da reenkarnasyona inanıyor:
“İnsanlar, ağaçlar, binalar, deniz, hava… Sanki ben önceki hayatımda burada doğmuşum gibi hissediyorum. Artık Türkiye’den başka bir yerde yaşayamam. Hatta memleketim Küba’ya gidince bile özlüyorum burayı.”
Canes’e göre Kübalı ve Türkiyeli insanlar aslında pek çok yönden birbirlerine pek benzeşiyorlar. Mesela misafirperverlik, sıcakkanlılık. Ve hatta dedikodu ve kıskançlık huyları bile! Bu durumu “Kübalılar ve Türkler fiziken uzak ama aynı kalpte kardeş gibiler” diye tarifleyen Canes, tam da bu nedenle kendisini Türkiye’de ‘yabancı’ değil ‘evde’ hissettiğini vurguluyor.
İşte Küba ve Türkiye halklarının bağlarını güçlendirmek, iki ülke arasında köprüler kurabilmek için de fikirler üretiyor Damarys Canes. Bunlardan biri de Tasarım Parkı’nda düzenlediği Küba etkinlikleri. Bir gün, Yoğurtçu’daki evinin hemen yakınındaki bu mekânın kapısından içerip girip, Tasarım Parkı’nın kurucusu Nursema Öztürk’e resimlerini burada sergilemek istediğiniz söylemiş. Öztürk de, “Kübalılar çok pozitif insanlar, onlardan öğreneceklerimiz var” diyerek -biraz da kadın dayanışmasıyla- destek verdiği, çok yönlü sanatçı kişiliğine hayran kaldığı Damarys Canes, zamanla burada etkinlikler yapmaya başlamış. Şimdilerde dans, yemek, İspanyolca gibi dersler veriyor. Detayları aktarıyor:
“Türkiye’de çok dans okulu var. İnsanların ilgisi yoğun. Ama bence bu kurslara sadece dans için değil, eğlencesi, Latin müziğinin o enerjisi için de gidiyorlar. Zaten biz Kübalılar da siz Türkler de dans etmeyi seven insanlarız. Ben buradaki etkinliklerde Küba yemekleri de pişiriyorum, dans da öğretiyorum. Profesyonel barmen değilim ama zaten Küba’da herkes barmendir (gülüyor). O nedenle mojito da yapıyorum. Küba’da bir deyiş vardır ‘Mide dolu, kalp mutlu’ diye. Burada gelenlerle bir zamanı paylaşıyoruz. Onlara mutluluk vermek istiyorum.”
Seramik de yapan, aynı zamanda ressam da olan Damarys Canes, Küba sokaklarının canlı renklerini tuvale taşıdığı resimlerden oluşan bir sergi de açmayı istiyor. Türkiye’den Küba’ya turist olarak gidenlerin bu ülkede çektiği fotoğraflardan en güzellerinin belirleneceği bir de fotoğraf yarışması ve sergisi düzenlemek niyetinde. En büyük hayali de Kadıköy’de bir ‘Casa Cuba” (Küba Evi) kurmak...
Canes'e bir de Kadıköy'ü soruyorum. Yanıtlıyor:
“Bazen kendime ‘Neden Kadıköy Damarys?’ diye soruyorum. Neden burada yaşıyorum, neden burayı bu kadar seviyorum? Bilemiyorum ki. Kadıköy bir aşk hikâyesi benim için. Deniz, doğa, martılar, Kadıköylüler…”
Fotoğraf Galerisi
